PODSTAWOWE ZASADY
Informacje niejawne przekazane przez organizacje międzynarodowe lub inne państwa na podstawie umów międzynarodowych oznacza się polskim odpowiednikiem posiadanej klauzuli tajności. Funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa (KWB) pełni szef ABW. KWB jest to organ, który nadzoruje systemu ochrony informacji niejawnych w stosunkach Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi. Szef ABW pełni funkcję KWB w stosunku do sfery wojskowej za pośrednictwem Szefa SKW. ABW albo SKW wydaje odrębne świadectwa potwierdzające zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli stanowiącej zagraniczny odpowiednik klauzuli „tajne” lub „poufne”, stosowany przez organizacje międzynarodowe.
UNIA EUROPEJSKA
Kwestie dotyczące działania całej Unii Europejskiej nie są ujęte w prawie wspólnotowym, zostały wprowadzone regulacje w odniesieniu do dokumentów wytwarzanych przez organy Rady Europejskiej i Komisji Europejskiej. Zagadnienia te regulują decyzje Rady i Komisji, które są wiążące dla państw członkowskich:
- Decyzja Rady Unii Europejskiej (2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r.)
- Decyzja Komisji Europejskiej (2001/844/EC z dnia 29 listopada 2001 r.)
W celu egzekwowania w/w postanowień organy UE posiadają własne struktury odpowiedzialne za bezpieczeństwo informacji niejawnych.
NATO
Akredytacja systemów TI, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli NATO odbywa się na podstawie analizy ryzyka, dokumentacji bezpieczeństwa (SSRS i SecOPs) oraz testów bezpieczeństwa (security and testing plan).