Jednym z najważniejszych zabezpieczeń systemu teleinformatycznego, w którym przetwarzane są informacje niezwane, jest ochrona elektromagnetyczna. Środki ochrony elektromagnetycznej stosuje się do systemów, w których przetwarzane są informacje o klauzuli „poufne” i wyższej. Nie stosuje się tych środków do ochrony komputerów przetwarzających informacje „zastrzeżone”. Środki te podlegają badaniom i ocenie w ramach certyfikacji prowadzonych przez ABW albo SKW.
Opis ochrony elektromagnetycznej powinien znajdowaś się w dokumencie „szczególnych wymagań bezpieczeństwa” SWB i „procedurach bezpiecznej eksploatacji” PBE.
Środki ochrony elektromagnetycznej można podzielić na dwa rodzaje: kategorie sprzętu i strefy sprzętowe. Dobór kategorii sprzętu odbywa się na podstawie wyznaczonej sprzętowej strefy ochrony elektromagnetycznej, w skrócie SSOE. Rozróżniamy trzy strefy ochronne „0”, „1” i „2”. Strefa „2” mówiąc kolokwialnie jest najbezpieczniejszą strefą, można tam używać sprzętu kategorii CE. Natomiast strefa „0” jest najmniej chronioną strefą i wymagane jest tam używanie sprzętu o najwyższej kategorii ochrony. W celu wyznaczenia SSOE należy zwrócić się z wnioskiem do ABW lub SKW. Potwierdzeniem wyznaczenia SSOE jest certyfikat SSOE, w którym wskazuje się numer strefy oraz kategorię sprzętu wymaganą w danej strefie.